We gaan op vakantie en nemen mee oerlelijke bergschoenen, rugzakken vol handige vakjes en thermoshirts. En niet zomaar. Want we gaan hiken in de Italiaanse bergen. We maken drie afwisselende dagtochten, elk met hun eigen charme, hoogte en uitdagingen.
Bergmeer als beloning
Gewapend met een rugzak vol liters waters water en mueslirepen dagen we onze benen uit in natuurpark “Alpi Marittime”. We vertrekken vanaf camping Sotto il Faggio net boven het bergdorp Entracque. Berg op. Berg af. Witte straaltjes vol zonnebrand stromen van ons hoofd. We hebben uit ervaring geleerd dat je je voorhoofd niet moet insmeren. Tenminste als je brandende ogen wilt voorkomen.
Uren klimmen we langs smalle bergweggetjes omhoog. Tijdens de eerste tocht zien we enkel groene hellingen, kleine stroompjes met ijskoud bergwater en miljoenen vlinders. In de verte loopt een herder met zijn kudde schapen. In een flits zien we onze eigen werkplek voorbij komen. Wat een verschil. Dus zo ziet een oase van rust er dus uit. Een ultieme vorm van ontspanning terwijl we ons tot het uiterste inspannen.
Aan het stijgen komt ooit een eind. Nooit eerder zijn we zo gelukkig met een appel en halve sultana. Een slok lauw water smaakt als de duurste wijn. We laten ons aan de oever van het Lago del vei del Bouc, een azuurblauw bergmeer uitgeput in het gras vallen. Opladen voor het afdalen. Zo’n mooie plek en geen toerist te bekennen. Hier worden we blij van.
Monte Bianco
Vijf kilometer boven jetset skidorp Courmayeur vind je op 1520 meter camping La Sorgente, ons startpunt voor een tweetal dagtochten. Ons eerste doel is de Mont Chetif. Een berg op 2343 meter hoogte met een bijzonder uitzicht op de top van de Mont Blanc.
Om hier te komen moet er wel wat werk verricht worden. In een uur of drie lopen we ruim 800 meter omhoog via afwisselend groene skipistes, smalle paadjes en stenen. Door de omgeving vergeet je bijna hoeveel kracht het kost om hier omhoog te wandelen. Die pasta en wijn kunnen we vanavond in ieder geval zonder schuldgevoel nemen. Eenmaal op de top worden we beloond met een onvergetelijk uitzicht op de witte bergtop van de hoogste berg van Europa. Met een voldaan gevoel dalen we af naar berghut La Fodze. Een koud biertje hebben we wel verdiend.
Lago delle Marmotte
Een meer zonder water en marmotten. We wandelen vanuit Val Veny via een lariks bos, over morenen, velden vol stenen afkomstig van gletchers, langs én over kolkende stroompjes met ijskoud water. De route is zeer gevarieerd. We lopen over bruggetjes, klimmen op stenen en nemen menig paadje. Het droogstaande meer is nu een veld vol bloemen en grote stenen die perfect dienen als picknickspot.
We maakten in Italië drie enorm verschillende tochten met elk hun charme. Volgens de iphone app ‘Gezondheid’ loop tijdens een dag wandelen zo’n halve marathon. We hebben ervan genoten én ervaren dat iedereen met een gezonde portie doorzettingsvermogen en een beetje conditie letterlijk bergen kan trotseren. Verruil -als je géén hoogtevrees hebt- tijdens je vakantie ook een dagje terras voor de natuur. Je krijgt er geen spijt van.