In het noordoosten van Frankrijk ligt Neuvelle-les-Voisey. Grote kans dat je nog nooit van dit leeggelopen plattelandsdorp hebt gehoord. Want eigenlijk is er niets. Geen winkels. Vervallen huizen die op een nieuwe eigenaar wachten. Zelfs mensen zijn op een hand te tellen. En een wifisignaal ondenkbaar. Maar wel een vakantiehuis in een groene omgeving. Door de imperfectie is het een perfecte bestemming voor een ontspannen weekje vrij.
Meestal als wij de grens over gaan, hebben we voorafgaand uitgebreid research gedaan en gaat er een waslijst aan things to do mee. Nu is die lijst leeg. Er is niets wat moet. Of niet gemist mag worden. We laten ons drukke leven planloos achter ons. En gaan een week lang op in de omgeving.
De mobiele bakker brengt ons iedere dag een vers croissantje. Verder vullen we de meeste dagen met lezen (tips: nieuwe boeken van Nicci French en James Patterson), het eten van een stokbroodje met Franse stinkkaas en een wandeling door de knalgele velden vol koolzaad. Alles doen we zonder haast. Gek genoeg went dit best snel.
De modderige mountainbiketocht op een fiets die nauwelijks remt is een van de hoogtepunten van de week. Of de brocante met enkel meuk. Al is het bezoek in de stromende regen aan de zogenoemde dierentuin in het bos met een paar wilde zwijnen, herten en wat kippen ook het vermelden waard.
Of de wijnproeverij in Coiffy le Haut. Waar de vertaling van kneuterigheid helemaal op zijn plaats is. En ten slotte de kennismaking met Langres. Rond lunchtijd als het stadje slaapt en de regen wederom met bakken uit de hemel komt. Alles is anders dan verwacht. Maar omdenken gaat gek genoeg vanzelf.
Wat is het soms heerlijk om de tijd zichzelf te laten invullen. Het zal je verbazen hoe fijn dit -voor even- is. Al vullen we de andere 51 weken weer vol energie met lijstjes vol tips.